Er valt hier zoveel te zien!
26 oktober 2014
Swaf – Hoorn
Het is het dilemma van elke beginnende band, een kroegeigenaar die een tweede set verlangt zodat die paar klanten die er nog aan de bar zitten blijven hangen. En kun je het hem kwalijk nemen, op deze zondagavond in een troosteloos en nagenoeg uitgestorven Hoorn?
De heren van Magnetic Spacemen geven gehoor aan het verzoek. Logisch, je zult maar 16 jaar oud zijn en ambities hebben.
Het trio uit Tuk heeft het goed voor elkaar. Het thuisfront fungeert als chauffeur, roadie en geluidsman. Maar wie denkt dat deze boys aan de hand worden gehouden door overbezorgde ouders die waken over tere kinderzieltjes die zo nodig op het podium hun kunsten willen vertonen heeft het mis. Deze gasten weten wat ze willen en stralen dit ook uit.
Zanger/bassist Sam Pols vormt het middelpunt van de band. Zijn bravoure uitstraling past prima bij de van punk doorspekte nummers. Opvallend sterk is zijn zang, rauw maar spatzuiver.
En alhoewel zijn blik veelvuldig afdwaalt naar de muur (nee, ik was mijn tekst niet kwijt maar er valt hier zo veel te zien) valt het hem niet te verwijten dat hij in het contact met het publiek af en toe de weg kwijt lijkt te zijn. Het mag allemaal, als je 16 bent en je droom najaagt.
Spelen kunnen ze wel, gitarist Erwin Wuite kent zijn klassiekers en trakteert het publiek zonder problemen op prachtige klanken en catchy riffs. De gitarist en zanger vormen een sterk front. Drummer Olmo Asmussen mag zich nog wat prominenter opstellen en meer profileren maar dat is ongetwijfeld een kwestie van méér spelen.
Opvallend aan de songs zijn de aanstekelijke refreintjes, alhoewel een eigen geluid nog niet echt lijkt te zijn gevonden. Dat de eigen nummers worden afgewisseld met covers (the Who, Nirvana) doet hier geen goed aan, sterker nog, het ontkracht het smoelwerk van de band. Het enthousiasme en speelplezier maakt echter veel goed, de band is een genot om naar te kijken.
Ondanks de leeftijd van de protopunkers speelden ze toch al op het Pedro Pico Pop, Dicky Woodstock en brachten ze in oktober 2014 hun eerste EP uit, getiteld Baby Doll. Het is een compromisloze en verbazingwekkend volwassen klinkende EP geworden, opgenomen bij Hillroad Records in Luttenberg, die smaakt naar meer.
Voorlopig moeten we het doen met de optredens die er in de agenda staan.
Als ik Ruyter Suys van Nashville Pussy was zou ik op tijd in Vera aanwezig zijn.
Agenda
Zaterdag 8 november 2014, Groningen Vera / Support Nashville Pussy
Zaterdag 15 november 2014, Leeuwarden Mukkes
Zaterdag 6 december 2014, Terneuzen De Pit / With Tricklebolt
Website
http://www.magneticspacemen.nl/
De NachtSuster heeft het optreden goed verwoord. Ik, zijnde een iets oudere heer, vind dat de covers van The Who en Nirvana mogen blijven, o Nostalgia!
De jonge helden van Magnetic Spaceman trekken dat wel. Het heilig vuur brand in hun ogen. Zweet spat in het rond. Niets wordt gespaard. Heerlijk zulke jonge gasten en dit al kunnen en doen. ik ben fan! Groet van Joh.